Food Poison?

Around 230 ng umaga ng January 8, ginising ako ng wife ko and informed me na sumusuka nga daw si Althea (my eldest).
Pero hindi lang isang beses...marami na.

Medyo hilo pa nga ako nun kasi hindi pa talaga gising ang aking kamalayan.

Pero around 3am, nagsuka na rin si Kayla (my youngest), na parang halos full meal niya nung dinner.

A few minutes after, yung wife ko naman ang nagvomit sa CR na tila kahalintulad ng buntis na dumuduwal.

From there, nagpasiya na akong tumakbo na kami sa pinakamalapit ng ospital sa amin sa Navotas.

Pero while we are on our way, nagsusuka pa rin si Kayla. At hanggang nasa loob na kami ng ospital nagsusuka pa rin.

Maya-maya pa nilagyan na siya destrose. No wonder kasi baby pa siya paunang lunas yun para sa  dehydration.

Siyempre umiyak siya kasi yung fear na tutusukin siya ng karayom at may sakit siyang mararamdaman.

Si Althea ganundin nagsusuka pa rin. Binigyan siya ng dalawang sachet ng DEHYDROSOL na inihalo sa 500ml na tubig. Pinapaubos sa kanya yun para mapalitan yung nawalang tubig sa katawan niya.

Nakalagay dun sa sachet ng DEHYDROSOL na LEMON flavored siya. Pero sabi ni Althea wala naman siyang nalasahan.
Hindi niya rin naubos yun kasi nga hindi niya gusto yung lasa.

Sinaggest ko sa kanya na inumin para makaihi siya dahil she was asked to submit her URINE SAMPLE.
Kaya lang nung umihi naman siya...hindi naman niya nasalo lahat sa CR. Wala pang kalahati yung naipon niya kaya nung dalhin ko sa laboratory we were told na dapat nasa kalahati yung dami ng ihi niya.
At the time, hindi pa siya naiihi kaya I kept on asking her na inumin niya para makapasubmit kami ng ihi niya sa lab at ma-identify yung cause nung pagsusuka niya.

Uminom naman siya pero talagang hindi niya maubos yung 500ml na tubig. So ang ending hindi kami nakapagsubmit ng urine sample niya.

Sa pagmamadali naming umalis nakaligtaan pala ni Misis na kumuha ng diaper ni Kayla pati wet wipes...so umuwi pa ako sa bahay para kumuha ng gamit.

Paguwi ko, saka ko lang nainformed ang mga magulang ko na nasa hospital ang mga MAGIINA KO.

Afterwards, pagbalik ko sa hospital nandun na sila. Natuwa ako kasi malaking bagay sa amin yun, yung MORAL SUPPORT nila at yung PRESENCE nila.

Dun ko tuloy mas na appreciate na maswerte ako kasi "MAY PARENTS PA AKO."
Yung WIFE ko ay ulilang lubos na, may kapatid man siya nasa ibang bansa naman.
Bali yung dalawang Tito lang niya ang nandito pero they were from somewhere pa.

Kahit na nga pagpunta ko sa CR sinundan at tinulungan pa ko ng tatay ko. Nadumi kasi si Kayla, may suot nga siyang PAEDIATRIC URINE COLLECTOR nagleak naman siya.
Kaya panay din ang iyak niya kasi nga naiirita siya dun sa pakiramdam na wet siya at may poops.

Nalagyan nga yung braso ko at yung suot kong shorts. Pero yung poops niya kasi maybe because of the hilab ng tiyan niya...mabaho yung amoy kahalintulad ng PATIS pero parang mas matapang pa dun.

Habang hawak siya ng tatay ko ako naman sinasabon siya. Dahil sa sobrang FOUL NG ODOR nung poops niya...yung suot niyang JOGGING PANTS, nagdecide na kong itapon sa basurahan.

After that, iniwan ko na sila at umuwi sa bahay. Pagdating ko, nakita ko na si MISIS nakahiga na katabi ni Althea pero parang hilo siya.
Hindi ko alam at the time I left them, dun naman siya inatake ng PAGSAKIT NG TIYAN NIYA. Tatlong beses din siyang nagpapabalik-balik sa CR...pero aside from that mataas din ang BP niya.

ANG HIRAP KASI THIS PARTICULAR SCENARIO TATLO SILA NA SABAY-SABAY.

Pumasok kami around or before 4am.
The two kids were discharged earlier the same day.
Pagkatapos yun na halos maubos yung dextrose ni Kayla.

They were out around 10am.
I was actually too nervous about yung SUMMARY NG BILL.
Nakita ko kasi ang daming sinusulat sa RESIBO.
Siguro pag pinagsama yung kay Althea at Kayla around P1600.
I was praying too na sana mababa lang kasi hindi naman sila nagstay ng matagal at wala namang nirequire na procedure na gagastos sila ng malaki.
But we were again so LUCKY kasi since I am then a Navotas resident...it goes without saying na FREE of CHARGE ako SA BILL.
I just showed my ID na nandun yung name ko at may address na nagpapatunay na taga-NAVOTAS ako.
Same goes with my wife na also free of charge for all the hospital bills.

With my wife's case naman hinintay pang bumuti ang pakiramdam niya. Sinaksakan kasi siya ng gamot para sa humihilab niyang tiyan. Lumabas siya around 12noon na rin.

We just had simple lunch, bumili rin kami para sa mga bata then naghanap din ng gamot nila.

While we were on our way home nakahilig ang misis ko sa akin...I told her "please be better na ha."

But we are very THANKFUL for the FLOOD of PRAYERS we received on our FACEBOOK accounts...MALAKING BAGAY PO ito sa amin lalo na sa panahong kami po ay binabayo ng PAGSUBOK.

But we are THANKFUL kay God because we SURVIVED this!